stëlltefëller | silencefiller
Mir sollten déi nei Erausfuerderungen awer net mat den alen Iwwerzeegungen ugoen, well, sou wéi en Elektroauto och net mat Bensin geet, komme mer esou net vum Fleck. "Back to normal" ass net méi méiglech, an esou "normal" war dat alles och net, virun der Kris.
“Ofgesot” ass wuel d’Wuert vum Joer 2020, besonnesch fir Museker an all aner Bünekënschtler. Onzieleg Concerten a Virstellunge sinn ofgesot ginn, déi meescht ouni Bezuelung oder Entschiedegung. Och ass et elo, a bis op Weideres, onméiglech eng Tournée mat Concerten ze plangen. Wéi ee Sënn mécht et dann iwwerhaapt nach, fir en Album opzehuelen, Zäit, Energie a Finanzen z’investéieren, an e Projet, deen een net ënnert d’Leit brénge kann? Mécht et iwwerhaapt nach Sënn, de Beruff vum Museker weider auszeféieren? Déi Froe schwéngen am Ënnerbewosstsinn mat, wann een doheem u Lidder schafft, an net méi weess, wéi ee Liewen déi Lidder nach kënnen hunn.
Gespréich mam Bas Schagen iwwert d’Liewen als Kënschtler an der Kris, iwwert d’Petitioun 1584 an iwwert d’Blat virum Mond.
Dauer: 50 Minutten.
Lettre ouverte à Xavier Bettel et son gouvernement
Par Sabine et Serge Tonnar-Stoltz
Le 1er mai 2020, nous avons publié notre pétition intitulée Ons nei Heemecht, Mieux vivre au Luxembourg. Les auteurs et les signataires de cette pétition souhaitent que la qualité de vie, la solidarité, la santé et la durabilité soient déclarées priorités incompressibles de l’action politique au Luxembourg.
Le texte propose les 10 principes fondamentaux suivants (accompagnés de champs d’application concrets):
1843 elektronesch Ënnerschrëfte sinn zesummekomm fir eis Petitioun 1584 mam Titel: “Ons nei Heemecht, Besser liewen zu Lëtzebuerg”. Mat där Petitioun wollte mir, a mat eis 1841 aner Mënschen aus eiser Gesellschaft, dass Liewensqualitéit, Solidaritéit, Gesondheet an Nohaltegkeet zu dauerhafte Prioritéite fir dat politescht Handelen zu Lëtzebuerg erkläert ginn. Mir wollte Verännerungen, an der Bereetschaft eng responsabel Liewensweis unzehuelen, fir e bessert Liewen haut, a fir déi nächst Generatiounen, ze garantéieren. Mir wollten, an dëser gréisster gesellschaftlecher Kris déi mir jee erlieft hunn, net nëmmen nokucken a kommentéieren, ma eegen Initiativ weisen an eis Stëmm hiewen. Mir wollten en Debat iwwer weesentlech Wäerter, dee mam Virus definitiv aus der Politik verschwonne war. Mir wollten ze verstoe ginn, dass mir zu méi sinn, déi no der Coronakris net einfach hannescht wëllen, an de verréckte Liewensrhythmus vu virdrun.
Den neien Album, zesumme mam Georges Urwald, ass elo digital eraus.
Bekannten a manner bekannte lëtzebuerger Lidder aus dem 19. Joerhonnert op eng radikal perséinlech Manéier. Mateneen, an och mol géinteneen, zielen d’Stëmm an de Piano eis d’Geschichten aus de Lidder vun deemools an enger neier Sprooch, a loosse beim Nolauschterer d’Gefiller opliewen, déi de Kär vun dësen Texter a Melodien ausmaachen. “D’Meeche vu Gëtzen”, “De groussen Hexemeeschter” oder “De Feierwon” huet ee wuel nach ni sou frech héieren, an awer am Respekt vun den Originaler, déi auserneegeholl goufen fir se, mat vill Improvisatioun, oder gliddeg aus der Pan, nei opliewen ze loossen.